25.06 > 20.09.2015

Een kunst aan de oneindige spelingen van licht, kleur en materie

Het werk van Henri-Victor Wolvens (1896-1977) vertoont invloeden van Ensor en Permeke. Wolvens wijdde zijn kunst aan de oneindige spelingen van licht, kleur en materie. Aanvankelijk, tijdens zijn Brusselse beginjaren, maakte hij vooral gebruik van een dof, donker camaïeu, maar de Noordzee inspireerde hem tot krachtige, vurige kleurenexplosies die niet aan kracht hebben ingeboet. Een schitterende ontdekkingstocht, van de zomer in het Museum van Elsene.

Vernissage (gratis toegang): woensdag 24.06.2015 18:30 > 21:00
Parking Tulp & pendeldienst gratis tijdens de vernissage. Parking Flagey beschikbaar (betalend).

HENRI-VICTOR WOLVENS. Van schaduw tot licht

O, het licht dat alles zo mooi maakt! Het licht… is het blond? Blauw? Zilver? Het gaat niet langer om kleur… Het glijdt voorbij, het geeft alles een ander aanzien.
Voor mij moet de kunst poëzie blijven. Je moet schilderen zoals je bidt.
Alle grote werken zijn uit liefde ontstaan.’
‘Ik heb een Waterstraal geschilderd, een groot doek waarin ik  die feeërie eindelijk gestalte geef… Iets wat de schilderkunst overstijgt, waterdamp, een apotheose. Het vertrekt krachtig  vanaf de aarde, wil de hemel bereiken… stort daarna neer, verstuift.
Lichtend, ruisend water… een lichtend vuurwerk van water, parelmoeren licht. Dit maal, eureka, heb ik het gevonden, het overstijgt de schilderkunst, het ís licht!

Henri-Victor Wolvens

FORTUNE CRITIQUE
Paul Fierens, in 1945:

Wolvens heeft een voorliefde voor ondankbare, alledaagse, armtierige onderwerpen. Hij is niet bang voor het banale, integendeel; volgens hem schuilt er een zekere tragiek in het alledaagse en het ‘kleinburgerlijke.
De stranden, de zeegezichten van Wolvens zijn meesterwerken van raffinement. De suggestie van weidsheid, van open ruimte gaat er gepaard met de fraaiste kleurschakeringen. Het is teder en het is krachtig, het is heerlijk, het is groots.

Georges Marlier, in 1963,
in « Henri-Victor Henri Wolvens »
Uitgeverij Arcade:

In de ogen van al wie – en gelukkig zijn ze nog altijd met velen – in staat is om, los van de voorschriften van de mode en de onophoudelijke stroom van nieuwe kunstrichtingen, te oordelen over de schilderkunst, lijdt het geen twijfel dat de persoonlijkheid van Wolvens troont over zijn tijd.
Wanneer je de loopbaan van Wolvens in haar geheel bekijkt, merk je dat het een voortdurende opstijging is naar het licht.